Na północ do równika

• Czy jecie indyka na święta? - pytały koleżanki Kury
• W moim domu nie jadało się indyka w Boże Narodzenia - powiedziała Kura 

Potem długo tłumaczyła, że w polskich domach najważniejsza jest postna, wigilijna kolacja oraz specjalny chleb zwany opłatkiem. Muzułmańskie koleżanki Kury słuchały z zaciekawieniem, ale chyba niewiele zrozumiały. Dla większości singapurczyków Boże Narodzenie to festiwal zakupów, czyli okazja do zwiększonego wydania  pieniędzy.

Singapurczycy bardzo chętnie fotografują się na tle choinek, ale z magii świąt niewiele rozumieją. Opowieści o kolacji wigilijnej są jak bajki o żelaznym wilku.

Gdy Żywiciel opowiedział, że w Wigilię wszyscy czekają na pierwszą gwiazdę jego koledzy nie mogli uwierzyć. Ich azjatyckie głowy nie mogły pojąć, że polskie, grudniowe niebo pełen jest gwiazd, a zmrok zapada w porze późnego obiadu.

Tak jak Azjaci nie są w stanie rozmieć magi polskich świat tak kurzym rodzicom ciężko jest zaakceptować fakt, że Boże Narodzenie spędzają pod singapurską palmą. Jeszcze wczoraj pływali w basenie, ocierali pot z czoła i jedli arbuzy, a dziś sklejali pierogi, obierali orzechy i smażyli rybę. 

W tym roku Kura, Żywiciel i Przychówek zjedli polski opłatek, polskie grzyby, polską kapustę kiszoną oraz atlantycką makrelę, indyjskie buraki i norweskiego łososia. Czort wie skąd pochodziła mąka na pierogi, ale kupiona została w sklepie gdzie pracuje Chińczyk, który próbuje mówić po polsku.

• Wesiołego Chrismas - powiedział do Kury prawie dwa miesiące przed światami
• Wesołych świąt - odpowiedziała Kura i uśmiechnęła się serdecznie

Kurzej familii udało się przygotować polską, wigilijną kolację zaledwie 137 km od równika, więc są z siebie dumni. Zajadając się serową struclą i śledziami z IKEA-i życzą Wesołych Świąt.