Maść z kotkiem

Minęły już szkolne wakacje, a rodzice Kury wrócili do Polski. Wraz z ich wyjazdem skończył się nocne rozmowy, leniwe poranki i wspólne śniadanka jedzone kolo południa. Żywiciel znowu będzie łaził w pomiętych koszulach, a Kura wraca do nauki angielskiego, lekcji z Jednoliterową i swojego singapurskiego życia. Kura bardzo się cieszy, że mogła pokazać rodzicom miejsca, które z są dla niej ważne.
Rodzice Kury musieli: odwiedzić science center, wypić lokalną kopi, czekać godzinę na taksówkę, zjeść chleb dla Janka, spotkać się z kurzymi koleżankami, odwiedzić basen publiczny, dogadać się z taksówkarzem i przemoknąć do suchej nitki. Bez wspomnianych atrakcji nie zobaczyliby miasta "od kuchni" i wyjechaliby z przeświadczeniem, że Singapur działa jak szwajcarski zegarek, a poza tym jest czysty, bogaty i nudny.

Singapur jak wiele innych miast na świecie ma miejsca, którymi lubi się chwalić i miejsca o których wszyscy chyba zapomnieli. Haw Par Villa to jedno z takich miejsc. Chociaż do parku można dojechać metrem (linia żółta przystanek Haw Par Villa) to próżno szukać tam singapurskiego rozmachu i dbałości o rozgłos. Tuż po przekroczeniu wielkiej bramy jest kiczowato, niezwykle cicho i masakrycznie brudno. Wielka szkoda, że zaniedbano to miejsce, bo park, który pierwotnie nazywał się "Tiger Balm Gardens" został założony przez Aw Boon Haw i jego brata Aw Boon Par.

W 1926 roku panowie przenieśli się z Myanmar (dawniej Birma) i na jednym z singapurskich wzgórz utworzyli miejsce, które miało być centrum nauki chińskich wartości. Wielkiego sukcesu nie odmieśli i dziś są znani nie jako myśliciele, ale twórcy maści tygrysiej zwanej w Polsce maścią z kotkiem.

Wycieczka do Haw Park Villa była dla Kury jak wspomnienie dzieciństwa. Zapach maści z kotkiem i opowieści o jej cudownej mocy pamięta do dziś. Czy jest jedyna?