Żyć wiecznie

• Pani nam powiedziała, że w sobotę zmarł dziadek Marudy i nie będzie go kilka dni w szkole - wygłosił dzieciak ze smutkiem w głosie

Kurze też smutno się zrobiło, bo dziadka Marudy znała od pierwszych dni z Singapurze. Starszy pan   chociaż władał 4 językami to nigdy nie nauczył się angielskiego. Nie musiał, jego chiński był tak dobry, że kilka razy w tygodniu przyjeżdżał do szkoły by pomagać małym Chińczykom w zadaniach domowych. Lubił grać w madżonga, a Kurę raczył historią Wietnamu opowiadaną po francusku. Informacja o jego śmierci wycisnęła łzy z wrażliwych dziewczynek, a nauczyciela Przychówka musiała zrobić specjalną lekcję o nieuchronności śmierci.
Kura i Hiszpanka, które zgodnie z obyczajem poszły na ceremonię pogrzebową widziały smutną rodzinę Marudy, samego Marudę oraz panią R, panią dyrektor ze szkoły, kilka znajomych Malajek i panią z najbliższego sklepu spożywczego.
 

• Ciekawe kto będzie woził teraz Marudę do szkoły? - zastanawiał się Przychówek wracając ze szkoły
• Nie mam pojęcia, ale mu nie zazdroszczę. Maruda jest marudny, ale dziadek był całym jego światem. Pewnie nie będzie mu lekko - powiedziała Kura

Gdy następnego dnia Kura zobaczyła rower dziadka Marudy, a potem jego samego myślała, że zobaczyła ducha. Przetarła oczy ze zdumienia i już wiedziała, że zaszła jakaś fatalna pomyłka. Była bardzo ciekawa czyj pogrzeb odwiedziła i kto namieszał. Szybko zadzwoniła do Hiszpanki, która po usłyszeniu kurzej relacji popłakała się ze śmiechu.

Ustalenie faktów zajęło kilka dni. Winnego nie odnaleziono. Rodzice Marudy twierdzą, że dzwoniąc do szkolnego sekretariatu powiedzieli:

• Zmarła babcia Marudy żona znanego w szkole dziadka

Jednak zanim informacja opuściła szkolny sekretariat i dotarła do klasy Przychówka z babci  zrobił się dziadek. Kura już dawno podejrzewała, że pani AAA, która jest szefową sekretariatu ma problem ze zrozumieniem prostej informacji po angielsku, ale nie myślała, że kiedykolwiek będzie się z tego cieszyć.

• Bardzo mi przykro z powodu śmierci pana żony - powiedziała Kura do dziadka Marudy gdy już ochłonęła po wydarzeniach ostatniego tygodnia.
• Moja żona nie wychodziła z domu wiele lat. Była bardzo chora więc dobrze, że jej życie się skończyło - odpowiedział dziadek Marudy, a Kura otworzyła usta ze zdumienia.
• Byłam na jej pożegnaniu - oznajmiła Kura
• Ja wolałem być sam w domu. Pożegnać się po cichu. Słyszałem jednak, że dużo ludzi przyszło.  Wszyscy pewnie myśleli, że to ja umarłem. Zawsze jak ktoś w rodzinie umiera to ludzie myślą, że to ja. To już piąty raz gdy ludzie przyszli na mój pogrzeb - powiedział dziadek Marudy.  
• Skoro umierał pan już tyle razy to będzie pan żył wiecznie - stwierdziła Kura

Dziadek Marudy tylko się uśmiechnął, usadził Marudę na bagażniku swojego 50 letniego roweru i pojechał do domu. Wigoru i sprawności fizycznej może mu pozazdrościć nie jeden czterdziestolatek. Mimo prawie 90 lat człowiek tyska energią. Nie tylko Kura wierzy, że on będzie żył wiecznie.