Czary-mary

Wszystkie dzieci, które nie uczą się w szkole języka matki są objęte programem zajęć wspierających miłość do singapurskiego rządu. Z owych zajęć nie ma egzaminu więc szkoła Przychówka traktuje te lekcje trochę po macoszemu. Do ich prowadzenia przydziela nauczyciela, który ma problem ze znalezieniem innego zajęcia na terenie szkoły i po prostu się nudzi. W roczniku Przychówka owe  lekcje prowadzi pani z postępującą sklerozą, która już dawno powinna być na emeryturze.

Od początku pani ma problem z A, a właściwie to A problem z nią , bo bez względu kto narozrabiał karę ponosiła zawsze A.

Przychówka bardzo ta niesprawiedliwość bolała więc pożalił się swojej matce, a ta uznała, że czas  porozmawiać z mamą A.
Podczas wspólnej kawy Kura opowiedziała koleżance o relacjach swojego dziecka. Spodziewała się, że mama A będzie chciała wyjaśnić sprawę z nauczycielką, ale mama A wyprostowała plecy, napiła się kawy i ze spokojem powiedziała:

• Będę musiała ją zaczarować
• Co zrobić? - dopytywała Kura myśląc, że nie wszystko zrozumiała tak jak należy
• Zaczarować. Wiesz przecież, że jestem kapłanką, braminką - powiedziała nieskromnie
• Nie martw się nic złego jej nie zrobię - dodała widząc minę Kury

Życie bez lokalnego kolorytu byłoby tu na prawdę nudne i chociaż w hinduskie czary - mary Kura nie wierzy to z radością obserwuje jak pani od zajęć wspierających z wrednej starej baby zmieniła się w potulną, średnio-sympatyczną starszą panią.