Prawo do nauki...

 Ch nie wróciła po wakacjach do szkoły.

• Może przedłużała sobie wakacje na Filipinach - powiedział Przychówek i popatrzył na prezent, który został kupiony z myślą o niej
• Możliwe - odpowiedziała Kura

Drugiego dni szkoły zaczepiła Kurę mama dzieciaka X i zapytała:

• Czy wiesz co się dzieje z Ch?

Kura nie wie wiedziała, ale zadzwoniła do taty Ch. Ponieważ telefon milczał uznała, że rodzina przedłużyła sobie wakacje.

• Chyba się lenią - powiedziała do mamy dzieciaka X uznając, że pewnie wszyscy relaksują się pod filipińską palmą. 

Mama dzieciaka X powiedziała, że w Singapurze nie można sobie przedłużyć wakacji, bo opuszczenie 10 dni bez usprawiedliwienia powoduje, że dziecko jest skreślone z listy uczniów. Kolejnego dnia mama dzieciaka X opowiedziała, że rozmawiała z tatą Ch, który oznajmił, że niestety nie stać go na kształcenie Ch, bo ma 5 dzieci w tym 4 synów. Zrezygnował więc z kształcenia córki. Dziewczyna ma pomagać w domu, a do szkoły chodzić już nie będzie.
Kura wysłuchała całej historii i otarła łzy.

• Nie płacz tylko pomóż - powiedziała pani X

Chwilę potem mama dzieciaka X wytłumaczyła, że rozmawiała z panią R (zeszłoroczną wychowawczynią dzieciaków, pracują obecnie w klasie 1), która doradziła rozmowę z panią dyrektor. O umówionej porze zjawiło się wiele matek. Były chyba wszystkie niepracujące matki z rocznika Przychówka, nawet takie, których Kura w życiu nie widziała. Pani Dyrektor przywitała się ze wszystkimi serdecznie i ucieszyła się, że aż tyle mam poświęciło swój czas by z nią porozmawiać. Powiedziała, że zna problemy tej rodziny od zeszłego roku. Z uśmiechem oznajmiła, że może zwolnić Ch z lekcji do końca tygodnia, może anulować opłatę za szkołę, może dać dziecku mundurek, książki i kupony żywnościowe na ciepły posiłek w ciągu dnia, ale ludzi nie zmieni i nie wie czy uda się przekonać rodziców by przysłali córkę do szkoły.
 Wytłumaczyła, że dla Filipińczyków kształcenie dziewczynek nie jest priorytetem, że często zasłaniają się biedą, ale wolą dziewczynki trzymać w domu zamiast posyłać je do szkoły. Pani dyrektor przyznała, że ona uważa to za błąd i całym sercem wspiera równouprawnienie kobiet. Zobowiązała się zadzwonić do taty Ch  i poprosić o przyprowadzenie córki do szkoły.

• Pewnie pani dyrektor zna lepiej tych ludzi i wie co robi - pomyślała Kura 

Sącząc okropną kawę w szkolnym barku po raz kolejny podziękowała losowi, że nie urodziła się: ani w Bangladeszu, ani na Filipinach tylko w zimnej Polsce.
Odbierając Przychówek ze szkoły Kura dowiedziała się, że mała Ch na budynek szkoły patrzy przez okno swojego domu od tygodnia, jedna z matek ją widziała jak była z rodzeństwem na spacerze. Mała dziewczynka widziała codziennie jak jej brat wychodził do szkoły, a ona codziennie pomagała swojej mamie w opiece nad młodszymi braćmi. Kura nawet nie próbowała tego zrozumieć...
Za to bardzo się ucieszyła z informacji przekazanej przez panią z sekretariatu. Pani AAA, która całe dnie siedzi przy swoim biurku, przyszła do rodziców czekających pod szkołą na dzieci i z uśmiechem powiedziała:

• Pani dyrektor poszła do domu Ch i już dziś dziewczynka jest na lekcjach w swojej klasie.
• Dobra robota - dodała patrząc na mamę dzieciaka X i pokazując kciuk wyciągnięty w górę.
• Ch. nie będzie w jednej klasie z naszym dzieckiem, ale najważniejsze, że będzie. - pomyślała Kura i otarła łzy

Tego dnia nie tylko ona miała "mokre oczy".