Emeryckie czytniki

We wczesnej młodości Kura wielokrotnie była nauczana jak należny prawidłowo przechodzić przez jezdnię. Obudzona w środku nocy potrafiłaby powiedzieć, że zanim człowieczek postawi nogę na ulicy powinien popatrzeć w lewo, w prawo i znowu w lewo. Kurza wiedza, która była tak przydatna i użyteczna w Polsce w Singapurze okazała się zbyteczna. Tu swoją wiedzę na temat prawidłowego przeprawiania się przez jezdnię mogła sobie wsadzić w odwłok. W mieście Lwa nawet przez pasy przechodzi się inaczej niż w kraju nad Wisłą.

Najpierw należy popatrzeć w prawo, potem w lewo i znów w prawo. Nawet to logiczne zważywszy, że w Singapurze obowiązuje narzucony przez kolonizatorów ruch lewostronny.
Logiczne jest również wciskanie guzika, który jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wstrzymuje ruch samochodowy i uruchamia przemarsz pieszych.

Jednak wyciąganie jakiejś kart i przytykanie jej do czytnika już się Kurze logiczne nie wydawało.

•  Czy oni płacą za to przejście? - zastanawiała się i podeszła bliżej by zbadać niecodzienne zjawisko

Gdy przeczytała instrukcję obsługi aż zaniemówiła z wrażenia.

Singapurski rząd dbając o swoich emerytów najpierw wyposażył ich w karty seniora, a potem przy wielu ruchliwych ulicach zainstalował czytniki, które w połączeniu z odpowiednią kartą wydłużają czas gdy świeci się zielone światło.

Teraz żadna singapurska emerytka nie połamie sobie nóg próbując przeprawić się na drugą stronę ulicy w ustawowych kilkunastu sekundach. Teraz każdy singapurski emeryt ma na pokonanie przejścia całe 35 sekund. Pomysł prosty, realizacja skuteczna, więc system działa.

Kura niezwykle rzadko chwali singapurski rząd, ale tym razem jest pod wrażeniem.