Włosy hindusek

Warkocz mamy A jest grubości kurzego nadgarstka, hinduskie koleżanki Przychówka zwykle mają włosy grube, gęste włosy, które szybko schną, nie plączą się przy czesaniu i zawsze wyglądają dobrze. Włosy Hindusek dla Kury już zawsze będą niedoścignionym ideałem, bo chociaż jej pióra wyglądają dobrze to nigdy nie będą wyglądały tak jak u Hindusek. Kura już się z tym pogodziła, więc patrzy na hinduskie warkocze wzdycha zazdrośnie i co jakiś chwali to co jej znajome noszą na głowie.

Gdy tuż po Thaipusam spotkała swoją znajomą z głową łysą jak kolano domyśliła się, że pani oddała swoje piękne długie włosy do świątyni jako ofiarę. Mieszka w Singapurze wystarczająco długo by zauważyć, że po ważnych hinduskich świętach wielu Hindusów chodzi z łysymi głowami. Tyle tylko, że facetowi włosy odrosną po tygodniu, a na wyhodowanie kobiecego warkocza trzeba czekać ciut dłużej.

Patrząc na zmienioną twarz swojej znajomej Kura była pełna podziwu dla jej religijności. Naiwnie myślała, że włosy mają jedynie znaczenie symbolicznie, ale teraz wie, że bardzo się myliła.

Rani wygadała, że każdy Hindus raz w roku ma obowiązek złożyć ofiarę na rzecz świątyni. Z ofiar zwolniona jest tylko najwyższa kasta braminów, wiec pozostali niosą złoto, srebro, kamienie szlachetne i dolary, bo hinduscy bogowie są bardzo wymagający i nie chcą byle czego.

• A jak ludzie są biedni i nie mają ani złota, ani srebra, ani kamieni, ani dolarów? - dociekała Kura
• Kiedyś się oddawało dzieci na służbę w świątyniach, a teraz oddaje się włosy, bo są lekkie, łatwo się przewozi i są dużo warte. W Singapurze to nie jest bardzo popularne, bo ludzie są zamożniejsi, ale w Indiach tak robi się bardzo często.
• Nie mów, że nie wiedziałaś? - dziwiła się  Rani 

Kura nie tylko nie wiedziała, ale też nie bardzo wierzyła w usłyszane rewelacje.

• No co komu ludzie włosy? - pytała sama siebie

 Przeszukała zasoby internetu i już była pewna, że Rani nie koloryzowała.

Co roku armia hinduskich kobiet idzie do świątyń, goli głowy do gołej skóry i dziękuje bogom za opiekę. Zanim wrócą do domu ich włosy pojadą do pralni i zaczną przynosić zysk. Z naturalnych, niezniszczonych chemią hinduskich włosów powstaną peruki i dopinki, które tak kochają aktorki i modelki nie tylko z Bollywood.

Z jednego warkocza można zrobić kilkadziesiąt dopinanych pasemek, każde z nich kosztuje kilkanaście dolarów. W skali dużych Indii, pełnych biednych kobiet to ogromne pieniądze, których łyse kobiety nigdy nie zobaczą.

Tamilka, która obciąła włosy na Thaipusam nie jest już łysa, ale za dwa lata znowu będzie. Jej dzieciaki wolą mieć co jakiś czas łysą mamę niż zrezygnować z prywatnych lekcji doszkalajacych. Opcji by raz nie oddać ofiary na świątynię ani wspomniana Tamilka ani nikt z naszych hinuskich znajomych nawet nie bierze pod uwagę.