Polska święconka na końcu świata

Na tradycyjne święcenie pokarmów dotarliśmy w tym roku przed czasem mimo tego, ze taksówkarz próbował nas zawieźć do świątyni hinduskiej i nie miał zielonego pojęcia gdzie jest kościół katolicki Sacred Heart. 
Byliśmy przed czasem, ale nie byliśmy pierwsi. Już przy wejściu miła pani życzyła nam Wesołych Świąt, a na stole ledwo znaleźliśmy miejsce na nasz koszyk. 

Ludzi pewnie byłoby więcej gdyby polskie dzieci nie zostały zaatakowane przez singapurskie choroby. W domu został powalony przez grypę synek pani I oraz ledwo co wyleczone młodsze dzieciaczki M.  
Nasze produkty poświęcił polski ksiądz, a potem czuliśmy się jak w polskiej rodzinie.

• A skąd chleb?
• A gdzie była taka kiełbasa?
• Gdzie można kupić króliczki? - pytaliśmy zaglądając do sąsiednich koszyczków. 

A wszystko to w kościele, jakoś nikomu nie przeszkadzał gwar i rozrabiające dzieci. Sam kościół okazał się nie tylko wyjątkowo gościnny, ale też bardzo ładny. Został wybudowany w 1910 roku i mimo braku remontu od początku lat 70, wyglądał jak nietknięty zębem czasu.

Pewnie gdyby nie Polska tradycja święcenia pokarmów nigdy byśmy do owego kościoła nie dotarli i nie wiedzielibyśmy, że  niedaleko Clark Quay jest kościół, którego motto brzmi:

• Chwała Bogu i służenie ludzkości.