Dieta bengalska

A ma czarne włosy, oczy jak węgielki i według opowieści kurzych koleżanek pochodzi z bardzo bogatego i znanego bengalskiego rodu. Rodzina A przeniosła się do Singapuru by zapewnić dzieciom dobrą edukację, więc ciśnie dzieciaki do nauki bardziej niż wszystkie chińskie matki razem wzięte. A ma w tygodniu wolne tylko jedno popołudnie, ale nie ma limitu i na rozmowy telefoniczne i sms-y. Dzięki temu A i nasz Przychówek prowadzą ożywioną telefoniczną dyskusje i sms-ową konferencję, która nigdy się nie kończy.

Pewnego dnia Przychówek pochwalił się, że będą z A robić wspólny projekt, więc muszą spotkać się po szkole. Chociaż ciężko było wcisnąć spotkanie w napięty plan A w końcu się udało. Gdy Kura ustaliła z mamą A szczegóły dzieciaki prawie skakały z radości.
 Przed drzwiami mieszkania A Kura  przeżyła szok pierwszy.

• Czy pewno nie chcesz monitorować pracy nad projektem?
• Czy na pewno się nie boisz zostawić dziecko w moim domu?
• Czy mi ufasz ? - pytała mama A zdziwiona

Kura czułaby się głupio siedząc na obcej kanapie w niedzielne popołudnie i kontrolując każdy oddech swojego dużego już dziecka, więc poszła na zakupy. Bała się, że popełniła jakąś towarzyską gafę, ale gdy wróciła dzieciaki siedziały grzecznie przy komputerze i grały w durną grę. Mama A przepraszała, że nie udało się nic zrobić .Już wtedy było jasne, że dzieciaki, będą musiały spotkać się znowu, wiec Kura zaprosiła A do siebie.

Wtedy jeszcze nie widziała, że zaproszenie bengalskiego dziecka oznacza zaproszenie całej rodziny. O tym, że A  przyjdzie z mamą i młodsza siostra dowiedziała się dwa dni przed planowaną wizytą od swoich koleżanek.

Dla mamy A było oczywiste, że w gości zaproszona jest cała rodzina. Kura odetchnęła z ulgą, że tata A pracuje poza Singapurem, bo gdyby on chciał przyjść to w kurniku zabrakłoby krzeseł. W sumie zaproszenie dziecka mogło skończyć się przyjęciem, bo A w samym Singapurze ma 150 kuzynek i kuzynów. Kura podziękowała losowi, że poza sympatycznym dzieciakiem dostała w pakiecie tylko  siostrę A i bengalską ,wyjątkowo małomowną babeczkę. I tak nieźle się namęczyła zabawiając ją rozmowa przez dwie godziny. Przejęta rolą i mokra od potu miała mordercze instynkty widząc minę Żywiciela, który pozbawiony towarzystwa siedział w fotelu i zabijał w komputerze jakieś potwory.

Na szczęście dla Kury młodsza siostra A rozładowywała  sztywną atmosferę i zajadała się polskimi chruścikami.

• Czemu nie jesz lodów? - zapytała dziewczynka
• Bo jestem na diecie - odpowiedziała Kura ucinając temat
• Czas do domu - stwierdziła mama A widząc, że jej młodsza poczuła się zbyt swowodnie.
• Odprowadzimy Was do metra - powiedziała Kura i zabrała dzieciaka na wieczorny spacer

Mamie A natychmiast po opuszczeniu domu rozwiązał się język. Gadała jak kataryna i w ciągu piętnastu minut powiedziała o sobie więcej niż w ciągu  dwóch godzin. Przy okazji ponarzekała na bengalskich robotników budowlanych, którzy często mają zatargi z policją i na swój paszport, który przed każdym wakacjami zmusza ją do wizyt w ambasadach.

Gdy Kura zrozumiała, że przyczyną małomowności Bengalki był Żywiciel, zalegający w fotelu czas było się pożegnać.

• Jak chcesz schudnąć musisz kochać się mężem trzy razy dziennie - wyszeptała mama A wsiadając do metra

Kura zaniemówiła. Oto kobieta, która bała się zostawić dziecko u kumpla z klasy, kobieta, która w męskim towarzystwie nie pytana nie mówi w bezpośredniej rozmowie otwartością zaskakuje nawet  Kurę. Szczerze mówiąc Kura nadal jest w szoku, a ponieważ projekt dzieciaków nadal jest w punkcie wyjścia pewnie jeszcze nieraz się spotkają.

Uśmiechając się do siebie liczy na wiele ciekawych historii tylko musi gdzieś schować Żywiciela, bo w jego towarzystwie niczego się nie dowie.