Kary w singapurkiej szkole

Zanim zamieszkaliśmy w Singapurze w internecie znaleźliśmy informacje o surowych karach stosowanych w szkołach. Podobno do dyscyplinowania dzieci używany jest rattan, a maluchom wolno jedzącym w przedszkolu dosypuje się pastę chili do jedzenia by jadły szybciej. Naszemu Przychówkowi pasta chili w jedzeniu nie grozi je szybko i lubi wszystko, ale tego rattanu trochę się obawialiśmy.

•  Jeśli ktoś uderzy mojego dzieciaka to oddam - powiedział Żywiciel.

Poszukaliśmy informacji  i bardzo byliśmy zdziwieni, że singapurskie Ministerstwo Edukacji zachęca szkoły do fizycznego karania uczniów. Można oberwać w podstawówce, gimnazjum i w liceum. Kary są różne zależnie od winy, ale nie mogą  przekraczać sześciu batów. Dziecko można wymierzyć karę:

• w pokoju dyrektora, 
• wobec klasy
• wobec całej szkoły. 

Są specjalne rózgi dla dzieci. Kura widziała je już Polsce, w sklepie wszystko za 4 zł i zastanawiała się do czego służą badyle z rączką. Teraz już wie.

W Singapurze rattan jest tańszy

Caning grozi chłopcom (bicie dziewczynek jest zakazane) za bójki, oszustwo, bandytyzm, wandalizm, wagarowanie i palenie papierosów. W każdej szkole istnieje nawet stanowisko Mistrza Dyscypliny, ale trzeba mocno narozrabiać by dostać w dupsko.
Pewnego dnia Kura szła do szkolnego sekretariatu i zobaczyła chłopca, który stoi na korytarzu i popłakuje. Nad nim stał "pan porządkowy" ze sławnym rattanem w ręku..
Kura zamarła.. Już chciała pomoc dziecku gdy usłyszała co Mistrz Dyscyplina mówi a właściwie krzyczy...

• Czy chciałbyś dostać? Uderzyłeś słabszego czy chciałbyś dostać ode mnie.

Z sekretariatu wyszła pani której pan porządkowy opisał winę chłopca. Otóż chłopiec uderzył  koleżankę z klasy, bo usiadła na miejscu które on lubi. Pani sekretarka powiedziała coś do chłopca, odesłała go do klasy, a kiedy ten zniknął pan porządkowy oddał rattan do sekretariatu. Czy owa rózga jest używana w szkole naszego Przychówka?
My nie widzieliśmy, ani słyszeliśmy by ktokolwiek dostał, bicie nie spotkało żadnego z dzieci naszych znajomych. Podejrzewany, że mityczny rattan pełni rolę straszaka mimo to widok rózgi z rączką Kura miała przed oczami jeszcze długo.
Innego dnia  Kura i Żywiciel obserwowali przerwę śniadaniową i zobaczyli chłopca pucującego stoliki w czasie gdy jego koledzy biegali po boisku.  Pan porządkowy wyjaśnił, że chłopiec musi sprzątać jadalnię przez tydzień, bo rzucał jedzeniem, a pani która robi to zwykle nadzoruje jego pracę i dba by chłopiec poczuł się ową pracą zmęczony.
W klasie Przychówka jest jeden rozrabiaka: biega po klasie, przeszkadza, mówi na lekcjach nie pytany i nie odrabia prac domowych. W Polsce pewnie miałby adhd, tu jest porostu niegrzeczny. Za swoje zachowanie jest karany, surowiej niż byłby ukarany w Polsce. Nie ma tolerancji nawet dla drobnych przewinień, ale kary dla małych dzieci nie są straszne. "Nasz łobuziak" ostatni wchodzi do klasy i ostatni z niej wychodzi. Je zawsze z panią nauczycielką przy stoliku i nie może pić ulubionego napoju  Milo sprzedawanego w szkolnej stołówce. Ma zakaz zabawy na dużej przerwie... to chyba najcięższa kara dla dziecka.

Nasz Przychówek też dostał kiedyś reprymendę za rzut własnym zeszytem do ławki,  nie chciało mu się iść i grzecznie odłożyć to rzucił na 1,5 metra, musiał to być ładny rzut bo zeszyt wylądował na środku ławki.  Pani powiedziała:

• Tak robić nie wolno, zeszyt może się zniszczyć.

Naszego dzieciaka zawstydził śmiech dzieci... i więcej nie próbował rzucać czymkolwiek.
Nasz Przychówek bardzo lubi azjatycką szkołę i jej jasne zasady, a to jest dla nas, rodziców najważniejsze.