W świecie dużych chłopców czyli Army Museum

Singapur chociaż malutki może pochwalić się swoją armią. Nie żałuje się tu pieniędzy ani na sprzęt, ani na szkolenie. W razie agresji z zewnątrz singapurska armia ma rozprawić się z wrogiem i zapewnić szybkie zwycięstwo by kraj dalej mógł się rozwijać. Szkolenia wojskowe organizuje się już w szkole średniej. Normalne jest powoływanie do armii na okres dwóch lub trzech tygodni pracujących Singapurczyków. Służba w armii to zaszczyt, który nikogo nie omija, bo zasadnicza służba wojskowa jest obowiązkowa. Singapurski żołnierz na atak ma być gotowy zawsze, a w czasie pokoju służyć krajom dotkniętym klęskami żywiołowymi.

Bardzo byliśmy ciekawi jak wygląda singapurskie Muzeum Armii. Na zwiedzanie muzeum dla dużych chłopców Kura umówiła się z polską koleżanką poznaną przez tego bloga. Obie uknuły, że muzeum Armii to świetne miejsce na zajęcie dla panów i wystarczający powód by wyciągnąć ich z domu.
Muzeum położone jest prawie "na końcu świata" przy ostatniej stacja linii zielonej Joo Koon. Tłumu zwiedzających nie było. Teren chociaż ogromny był bardzo cichy, chociaż obok było inne muzeum (Discovery Center) i sztuczne jezioro po którym można popływać kajakiem i rowerem wodnym. Nie jest to popularne miejsce na spędzanie wolnego czasu.

• Chcemy na plac zabaw - jęczały dzieciaki

Plac zabaw okazał się placem ćwiczeniowym dla młodych rekrutów, ale nasze dzieciaki świetnie sobie poradziły. Kura i pani I. w końcu mogły sobie spokojnie pogadać, bo panowie poszli oglądać wielkie wojskowe maszyny.

We wewnątrz muzeum armii można było pooglądać odznaczenia wojskowe i zobaczyć jak singapurscy żołnierze pomagają ludziom w czasie pokoju. Ekspozycja chociaż niewielka to zrobiona z ogromnym rozmachem i dla ludzi w każdym wieku.

Nasze polskie dzieci zagrały w gigantyczną grę planszową pod czujnym okiem pani z obsługi. Panowie obejrzeli wojnę od środka na 10 minutowym pokazie i wyszyli z bólem głowy narzekając na wojenne odgłosy. Nie dane było im służyć w polskiej armii więc do hałasu nie przywykli, za to obaj urodzili się z umiejętnościami strzeleckim bo na 16 strzałów trafili aż 15 razy.

Z dużym zdziwieniem zobaczyliśmy polski akcent w muzeum singapurskiej armii i przypomnieliśmy sobie, że my też w dzieciństwie zbieraliśmy proporczyki.
Do muzeum raczej nie wrócimy, ale z rodziną pani I. będziemy spotykać się częściej.