Urodzinowe kopytka

Kura co jakiś czas gotuje coś polskiego specjalnie dla Jednolitrowej. Po faworkach, poczęstowała koleżankę polskimi gołąbkami, wątróbką przyrządzoną w dużej ilości sosu i kopytkami. Proste ziemniaczane kluski posmakowały nie tylko Jednoliterowej, ale też jej synom, którzy ciągle proszą o kolejną porcję.
Jednoliterowa po jednorazowym pokazie nauczyła się robić kopytka i popisuje się tą umiejętnością wśród swoich koleżanek chwaląc zawsze dobre serce Kury, która nauczyła ją "gotować po europejsku". Pewnego dnia Kura odebrała telefon i usłyszała smutny głos Jednoliterowej:

• Słuchaj nie mogę sobie poradzić, gotuję kopytka i wszystko mi się rozwala
• Zaraz u ciebie będę - powiedziała Kura i pognała z pomocą

Ledwo spojrzała na ziemniaczaną paciaję, od razu wiedziała co Jednolitrowa źle zrobiła. Chcąc dogodzić chłopcom, a szczególnie starszemu, który obchodził urodziny użyła australijskiej mąki chlebowej z drożdżami w środku. Ciasto ziemniaczane dziwnie urosło, a w zetknięciu z wodą stworzyło dziwną breję.  Kopytek z tego zrobić się nie dało.

• Musisz to wyrzucić nic z tego zrobić się nie da - powiedziała
• Nigdy w życiu nie wyrzuciłam jedzenia. Zjedzą co jest trudno - powiedziała Jednolitrowa i oczy jej się zaszkliły

Kura wychowana w Europie, podobno w czasach kryzysu, nie wie co to głód i pewnie wielu rzeczy nigdy nie zrozumie, ale najzwyczajniej w świecie szkoda jej się zrobiło starszego syna Jednoliterowej, który na urodziny dostanie wodnistą ciapę, a nie ulubione kluski.

• To zjesz ty z mężem, a dla chłopców ugotujemy nowe - powiedziała Kura i zaproponowała, że razem zrobią szybkie zakupy

Dwie godziny później Jednoliterowa miała śliczne kluseczki dla całej rodziny i radość w oczach, która Kura tak lubi.

• Może wezmę to ciasto - zaproponowała Kura widząc wielką kulkę, która co chwilę powiększała swoją objętość.
• Nie bo wyrzucisz, a wyrzucanie jedzenia to grzech - powiedziała Jednoliterowa, a Kura wiedziała, że nie ma co dyskutować.

Trzy godziny później do Kury zadzwonił starszy syn Jednoliterowej, który powiedział, że kopytka były pyszne, ale najbardziej smakował mu placek. Kura złożyła mu urodzinowe życzenia, ale nie wiedziała o jakim placku mówił więc poprosiła Jednoliterową o wyjaśnienie. Ta z typową dla siebie szczerością powiedziała, że włożyła nieudane ciasto z którego planowała zrobić kopytka do blaszki i po prostu upiekła. Jedyny garnek był jej potrzeby do odgrzania kopytek, więc musiała sobie poradzić inaczej. Jednoliterowa nawet nie wiedziała, że zrobiła chleb, a Kurze było wstyd, że ona zmarnowałaby jedzenie, które ktoś inny zjadł z apetytem.