O zasadach

• To ile lat jesteś mężatką? - zapytał kiedyś Kurę Indonezyjczyk
• Oj długo - odpowiedziała Kura i poczuła się jakby miała co najmniej osiemdziesiątkę na karku
• Długo to znaczy ile? - dopytywał De.
• Więcej niż 10, a mniej niż 15 - odpowiedziała Kura i poczuła się młodziej
• Oj, to długo - w głosie De czuć było podziw
• Znaliście się wcześniej? - zapytał po chwili.

Kura wytłumaczyła, że w Europie ludzie zwykle znają się przed ślubem, a czasem nawet mieszkają razem zanim wezmą ślub.

• W jednym mieszkaniu? - dopytywał  się zdziwiony De.
• W jednym pokoju - powiedziała Kura, która nie umiała wytłumaczyć, że w Polsce zdarzają się mieszkania jednopokojowe 
• W jednym łóżku - wtrąciła się do rozmowy R z Hiszpanii

De podrapał się w głowę, a potem trzy razy się zapytał czy Europejki sobie z niego nie żartują.

• Nie żartujemy - powiedziała R, ja mieszkałam z narzeczonym pięć lat. Potem się rozstaliśmy, a potem poznałam mojego męża - dodała

De miał dziwną minę na twarzy. Cały czas chyba do końca nie wierzył w to co usłyszał.

• Masz dziewczynę? - zapytała Kura
• Mam przyszłą żonę - odpowiedział z powagą De.
• Kochasz ją? - zapytała Kura

De wyjął z portfela zdjęcie, pokazał swoją ukochaną, a potem długo opowiadał o jej zaletach. Tłumaczył, że bardzo za nią tęskni, bo ona studiuje na uniwersytecie w Indonezji, a on mieszka teraz w Singapurze. De powiedział, że nie będzie jej widział do czasu, aż ona skończy studia i będzie gotowa do zamążpójścia. Czyli przez dwa lata.

• Czemu twoja narzeczona nie może cię tu odwiedzić? - zapytała R.
• Moja narzeczona nie jest rozwiązła. Nie wypada, aby młoda dziewczyna jechała do przyszłego męża - powiedział De i schował zdjęcie. 
• A ty nie możesz do niej pojechać przecież jeździsz co jakiś czas do rodziny? - zapytała Kura
• Nie mogę, bo ona  mieszka w innym mieście niż moja rodzina, a jak jadę do mojej rodziny to muszę być z rodziną. -oznajmił De z smutkiem w głosie

Kurza zrobiło się szkoda pana De i jego ślicznej narzeczonej. Powiedziała mu nawet, że bardzo mu współczuje.

• Nie ma czego, jak się wyczekam to potem będę dobrym mężem - powiedział
• Nie ceni się tego co łatwo przychodzi - dodał

Ostatnie zdanie Kura słyszała wielokrotnie w kraju nad Wisłą. O rozmowie z De Kura zapomniała. Przypomniała sobie o nim gdy zobaczyła go w towarzystwie pani ze zdjęcia. Siedzieli w kawiarni, trzymali się za rączki i jedli lody z jednej miski.

Zasady zasadami, a życie życiem - pomyślała Kura i jakoś weselej jej się zrobiło.