Na muzułmańskim bazarze

Zaczął się już Ramadan, a wraz z nim ożyła senna Geylang Serai. Post czyli podtrzymywanie się od jedzenia, picia i uciech cielesnych od wschodu od zachodu słońca, nie oznacza zakazu robienia zakupów, więc muzułmanie chętnie wymieniają meble, dywany, firany i obrusy. Zgodnie z nakazem  religijnym kupią nowe ubrania często w tym samym kolorze dla całej rodziny.

Ramadanowe bazary można spotkać w wielu miejscach na świecie, singapurski zajmujący trzy ulice jest podobno jednym z mniejszych. W zeszłym roku wydawał nam się ogromy więc Kura liczyła na piękne malajskie tuniki, szale i chustki, ale się przeliczyła, bo pierwszego dnia wczesnym południem większość stoisk dopiero się otwierała.

Sprzedawców i klientów było niewielu, a słupek rtęci zaszalał chyba z rozpaczy i pokazał 35 stopni. Już dawno nie było nam tak wściekle gorąco i duszno. Zmierzając na postój taksówek z podziwem patrzyliśmy na muzułmańskie kobiety odziane w tradycyjne stroje z chustkami na głowach. Ich twarze były pozbawione zmęczenia i radosne, bo dla muzułmanów Ramadan to czas radości, a post zachowuje się po to, by wejść do raju bramą Ar-rajan.
Na ramadanowy bazar wrócimy po zmroku nie tylko po by znów zjeść legendarnego Ramly burgera, i  zobaczyć ulicę oświetloną tysiącem lampek. Kura  musi odchodzić portfel Żywiciela i na własnej skórze wypróbować czy Mehendi zrobione na malajskim bazarze będzie tak samo ładne jak to zrobione tuż przed Deepavali.