Restaurant, food court and hawker center - czyli gdzie można zjeśc w Singapurze

W Singapurze właściwie nie gotuje się w domu. Pomijając Malajki, które gotują dla przyjemności raz w tygodniu i domy gdzie gotuje pomoc domowa - maid.
Większość ludzi żywi się na mieście. Jest w czym wybierać:
Są restauracje sieciowe różnych marek, takie same jak w Polsce i  wiele innych.
Są restauracje prowadzone przez rodziny. W tych człowiek może się poczuć jak członek chińskiej, bądź hinduskiej familii. Właściciel przywita, usadzi przy stole zapyta o samopoczucie pożartuje, a na koniec podziękuje za odwiedziny i zaprosi znowu.

Są duże i małe food court-y czyli  miejsca gdzie jest wiele małych stoisk z jedzeniem i wspólną salą do jedzenia. Food court-y są w licznych centrach handlowych lub parterze bloków mieszkalnych. Są specjalne food court-y na terenie wyższych uczelni, tam jedzenie jest tańsze niż gdzie indziej nie tylko dla studentów. Food court-y są klimatyzowane, a je się przy drewnianych bądź plastikowych stołach siedząc na plastikowym krzesełku lub na ławce. Talerz bądź miska też są zwykle plastikowe podobnie jak kubeczek z piciem. Food court ma jeden serwis sprzątający, ale każde stoisko gotuje samodzielnie. Co można zjeść zależne jest od menadżera i lokalizacji obiektu. Im bliżej China Town, tym więcej stoisk z jedzeniem typowo chińskim im bliżej Little India, tym więcej potraw typowych dla hindusów, a w okolicach Geylang Serai najwięcej jest jedzenia Malajskiego.

W food court-ach jest zwykle czysto. My lubimy food court-y, nawet bardziej niż restauracje, bo nie ma ani jednej potrawy, którą wszyscy lubilibyśmy tak samo. Food court pozwala na wspólne jedzenie, nawet gdy zawartość talerza jest zupełnie inna. Kura jest miłośniczką piekielnych smaków, a Przychówek najchętniej jadłby kurczaka w wielu wariantach.

Hawker center to starszy brat food court-u brzydszy, brudniejszy i zwykle bardziej zaniedbany, no i prawie pod gołym niebem... Prawie bo czasami dachem jest plastikowa płyta, a czasami kawałek grubej folii. Klimatyzacji nie ma, ale nad głową kręcą się wentylatory... Jedzenie w hawker center jest bardzo tanie i zwykle bardzo smaczne. Stoisk zwykle jest więcej niż w food court-cie, więc wybór większy i można spróbować wielu ciekawych rzeczy, których próżno szukać w food court-ach. Je się czasami na plastikowym talerzu, czasami na liściu banana, czasami z metalowego talerza albo z łupiny ananasa, siedzi się plastikowym krześle przy plastikowym stole.
Do dodatkowych atrakcji należą ptaki, które wyjadają niedojedzone resztki z talerzy i Chińczycy, którzy grają w madżonga, chińskie domino czy karty.

Największy szok u nas wywołała "zmywarka z hawker center". "Zmywarką" były dwa wiadra na metalowym stojaku. Do wiadra pierwszego pani wkładała brudne naczynia by po minucie wyjąć je całe w mydlanej pianie. Obmydlone talerze wstawiała do pustego wiadra i lała wodę z plastikowego węża. Gdy wiadro wypełniło się wodą wyjmowała mokre talerze i odstawiała do wyschnięcia, potem wylewała wodę z wiadra drugiego, a w wiadrze pierwszym płukała szmatę to wycierania stolików... Proces mycia był zakończony. Nie widzieliśmy wymiany wody w wiadrze pierwszym... Warunki higieniczne tego typu przybytków są dalekie od naszych, europejskich standardów.
Mimo tego my jadamy dość często w hawker center i nigdy się nie pochorowaliśmy.

Sporo ulicznych sprzedawców, którzy oferuje pierogi, pieczone kasztany lub banany w cieście.

Nam jednak z ulicznego jedzenia najbardziej smakowały Ramly burger-y na Geylang Serai...

Dla wyjątkowych wielbicieli Big Maca, którzy za nic nie przełknęliby piekielnych przypraw, owoców morza czy kurczaka są "lokale" z wielkim żółtym M, w wariancie Singapurskim otwarte 24h na dobę przez 365 dni w roku z dostawą do domu.