Tylko posmakować...

• Mamo kup mi Oliwiera Twista, bo prawie wszystkie dzieci już znają tę książkę - powiedział ze smutkiem Przychówek  
• Kupię, ale czemu chcesz akurat Oliwiera Twista? - zapytała Kura
• My w szkole czytamy tylko fragmenty - zasmucił się Przychówek
• Jak to fragmenty? - zdziwiła się Kura 
• Pani nam czyta na głos jeden rozdział i potem sobie dyskutujemy - oznajmił Przychówek
• To fajnie - odpowiedział Kura najbardziej zadowolona z tego, że dzieci dyskutują o książkach. 
• Pani czyta tylko w piątki i trzeba długo czekać na następną cześć, a ja chcę wiedzieć co jest w następnym rozdziale już teraz, bo książka jest ciekawa - wygłosił dzieciak 

W singapurskiej szkole Przychówka raz w tygodniu nauczyciele czytają na głos we wszystkich klasach. Nawet trzynastolatki słuchają głośnego czytania, chociaż same świetnie czytają już od bardzo dawna. Nauczyciele wiodący sami wybierają lekturę dla swojej klasy i wiedzą, że zanim dojdą do ostatniego rozdziału cała klasa przeczyta książkę samodzielnie.
Kura zapytała się koleżanki:

•  Skąd wiedzą, że dzieci sięgną po lekturę?

Koleżanka odpowiedziała, że zawsze przerywają czytanie w najciekawszym momencie i trzeba bardzo nie lubić książek by nie być ciekawym co się w powieści wydarzy za chwilę.
Kura była więc ciekawa dlaczego pani C wybrała akurat tę pozycję dość trudną dla tak małych dzieci. Zapytała więc koleżankę:

• Dlaczego Oliwier Twist?
• A mógłby być i Tomek Sawyer, ważne by książka była trudniejsza niż dzieci czytają na co dzień. Chodzi o to by nauczyciel mógł powiedzieć: 
• Poradziłeś sobie z taką trudną książką to sobie ze wszystkim poradzisz - powiedziała koleżanka
• Bardzo ciekawe - uznała Kura
• Oni dają im tylko posmakować tych książek - dodała

Koleżanka Kury wie co mówi, bo w szkole Przychówka ma troje dzieci.

Następnego dnia Kura kupiła książkę o przygodach pewnego chłopca, ale dostała chyba zaćmienia umysłu, bo zamiast książki o przygodach Oliviera Twista kupiła Przygody Tomka Sawyera. Swój błąd naprawiała w najbliższej księgarni, a Przychówek się cieszy, bo ma teraz książkę o którą prosił i drugą, którą czyta klasa równoległa.