W miejskiej dżungli

W mądrych przewodnikach wyczytaliśmy, że po Kula Lumpur jeździ autobus turystyczny, który podwozi do najciekawszych punktów w mieście. Mając dobre doświadczenia z autobusem turystycznym w Singapurze postanowiliśmy skorzystać z city tour. Trafiliśmy na przystanek i chcieliśmy kupić bilety 48 godzinne, ale miła pani powiedziała, że może nam sprzedać jedynie 24 godzinne. Z uśmiechem powiedziała, że bilety 48 godzinne będziemy mogli kupić w autobusie.

• Dwa bilety 48 godzinne dla dorosłych i jeden dla dziecka - powiedział Żywiciel gdy usadowiliśmy się w piętrowym autobusie
• Zaraz do Państwa wrócę - powiedział pan sprzedający bilety

Wracał do nas trzy razy za każdym razem mówiąc, że o nas pamięta, ale biletów nam nie sprzedał.
Gdy zmęczeni dwugodzinną jazdą w dusznym, słabo klimatyzowanym autobusie, wysiedliśmy oglądać  Meczet Narodowy wciąż planowaliśmy wrócić do autobusu i kupić bilety. Autobus jednak nas nie chciał. Miła pani powiedziała, że ma komplet turystów i zabiera tylko tych z biletami. W czasie oczekiwania na kolejny autobus, poszliśmy rozejrzeć się po okolicy i ze zdziwieniem stwierdziliśmy, że budynek który mamy przed oczami to dworzec, który mijaliśmy godzinę temu siedząc w autobusie.

• Na piechotę będzie szybciej - zauważył Żywiciel 

Dystans do przejścia rzeczywiście nie był długi, ale strachliwa Kura przebiegała przez ulicę trzymając dzieciaka i męża za rękę. Nie chciała zostać rozjechana niczym karaluch na malezyjskiej ulicy.
Zupełnie nie wiemy po co oni tam instalują sygnalizacje świetlne skoro nikt ich nie respektuje. Malezyjska ulica to istna dżungla w której potrafił poruszać się tylko Żywiciel. Kura działała na hasła chodź i stój kurczowo trzymając dzieciaka za rękę, chociaż ten już dawno wyrósł z chodzenia za rączkę.

• Już chyba nie będziemy jeździć autobusem? - zapytał dzieciak widząc, że spacerując po mieście mijamy te same budynki, które widzieliśmy z okna autobusu. 

Tak jak możemy polecić autobus turystyczny w Singapurze, tak samo przestrzegamy przed tym z Kuala Lumpur.

Następnego dnia skorzystaliśmy z usług taksówkarza i były to najlepiej wydane pieniądze w stolicy Malezji. Pan taksówkarz woził nas tam gdzie chcieliśmy, miał auto z klimatyzacją i zawsze czekał aż nacieszymy się obiektem i będziemy gotowi do dalszego zwiedzania. Wiedzę na temat ważnych budynków w Kuala Lumpur miał porównywalną z panią przewodnik jeżdżąca turystycznym autobusem.  Dużą nowością był dla nas brak taksometru w taksówce. W stolicy Malezji z kierowcami trzeba się umawiać na konkretną stawkę zanim wsiądzie się do auta. Za przejazd można też zapłacić biletem, który kupuje w specjalnym stoisku.

Żałujemy, że nie jeździliśmy metrem ani pociągiem na jednej szynie, mogłoby być równie ciekawie, ale w kilka dni nie można mieć wszystkiego.