Szaleństwo w Universal Studio Singapore

Od początku naszego pobytu w Singapurze wszyscy pytali:

• Czy byliście już w Universal Studio?

Gdy odpowiadaliśmy, że nie, rozmówcy radzili kiedy najlepiej go odwiedzić, jak się ubrać i na co nastawić. 
Do tej wycieczki szykowaliśmy się jak "na wojnę" Żywiciel wziął na tę okazję jeden dzień urlopu, zapakowaliśmy do plecaka wodę, płyn odkrzaczający, mokre i suche chusteczki, kamerę, aparat wraz ze statywem i pojechaliśmy. Nie zapomnieliśmy zabrać pokaźnej ilości gotówki, wiedzieliśmy, że bilety będą bardzo drogie. 

Universal Studio zajął pokaźną cześć wyspy Sentosa i został podzielony na tematyczne obszary wedle zasady dla każdego coś miłego. Zaraz po wejściu znaleźliśmy się w Hollywood gdzie przywitała nas chińska Marilyn Monroe, niestety brzydsza od prawdziwej i obstąpiona przez tłum rozradowanych Azjatów.

Zwiedzanie zaczęliśmy od Madagaskaru. Pływaliśmy łódką wewnątrz ogromnego statku i naprawdę czuliśmy się jak dzieci, nucąc po polsku: wyginam śmiało ciało, w takt muzyki.

Żywiciel z Przychówkiem zapragnęli przejechać się kolejką górską. Kura się bała, ale obiecała, że się zastanowi w czasie korzystania z innych atrakcji.
W świecie Shreka z uśmiechem na twarzach wsiedliśmy do smoczego tułowia. Nic nie wskazywało na to, że będziemy przeżywać najdłuższe 2 minuty życia, nieporównanie dłuższe od półgodzinnej przejażdżki Singapore Flayer. Naszych podejrzeń nie wzbudziła pani z obsługi, która poprosiła o zostawienie statywu i schowanie aparatu, ani dziewczynka w wieku naszego Przychówka, która nie chciała jechać, bo się bała. Podczas "smoczego lotu" też się baliśmy i krzyczeliśmy naprawdę głośno, zresztą nie my jedyni. Wysiedliśmy z uczuciem ulgi i postanowieniem, że nigdy już nie wsiądziemy na rollercoaster-a.

W zamku Shreka i Fiony było już lepiej chociaż mało przewidywalnie. Podczas filmowego pokazu ruszały się fotele, pryskała na nas woda, owiewało mas zimne i gorące powietrze oraz mieliśmy wrażenie, że chodzą po nas pająki.

Kura z Żywicielem  ochłonęli  po "smoczym locie" i mieli ochotę popatrzeć na świat z góry podczas lotu z dinozaurem trzy metry nad chodnikiem, ale dzieciak nie dał się przekonać i pognał do starożytnego Egiptu by spotkać się z faraonem. Pojeździliśmy samochodzikiem po zaginionym mieście, ale kolejki górskiej wewnątrz piramidy nie mieliśmy ochoty nawet oglądać, z opisu wiemy, że było tam kompletnie ciemno.

Pokręciliśmy się za to na szalonym parkiecie z prędkością światła i tylko Przychówkowi nie zakręciło się w głowie. Wszyscy dorośli, którzy schodzili z szalonego parkietu mieli dziwne miny, dzieci dla odmiany wyglądały normalnie.
Słuchając krzyków ludzi jadących pełnowymiarową górską kolejką cieszyliśmy się, że "smoczy lot" mamy za sobą od samego patrzenia na pędzące wagoniki robiło nam się niedobrze.

Uciekliśmy wprost do Nowego Yorku czując coraz większe zmęczenie. Uliczki wyglądały bardzo realistycznie i żałowaliśmy, że piekarnia jest tylko uliczną atrapą, a nie miejscem gdzie można kupić świeżą bułeczkę.

Na koniec trafiliśmy do kolejnego kina gdzie po wysłuchaniu opowieści o kinowych efektach specjalnych uczestniczyliśmy w huraganie i sfingowanym pożarze, tak realistycznym, że Przychówek wtulił się w Kurę i zamknął oczy. Na pożegnanie z Universal Studio poszliśmy do sklep z pamiątkami i wydaliśmy kolejne dolary. Jak szaleć to szaleć.

Do  Universal Studio jeszcze wrócimy, poczekamy jednak, aż otworzą dział Transformersów i powiększy się Zaginiony Świat. Kupimy też bilety dwudniowe, park jest za duży by zwiedzić go jednego dnia. Mimo tego, że spędziliśmy tam osiem godzin nie obejrzeliśmy wszystkiego.