W Singapurskich biurach wszyscy pracują dłużej. Korporacja Żywiciela dba o to, aby ludzie ze sobą nie tylko pracowali, ale też spędzali wolny czas. Pewnie łatwiej się pracuje w zespole jeśli ludzie się lubią i znają nie tylko od zawodowej strony. Żywiciel chodzi z kolegami pograć w badmintona do pobliskiego domu kultury, razem jedzą obiady, a czasami mają spotkania specjalne.
Jedno ze spotkań specjalnych obejmowało wyścigi smoczych łodzi i nawiązywało do chińskiej tradycji przebudzenia śpiącego Boga Smoka. Władca rzek i mórz miał sprowadzić zbawcze deszcze, dzięki którym obfite plony oddalały widmo głodu i chorób. Obrzędy, w formie wyścigów łodzi, pociągały za sobą liczne utonięcia, co traktowano jednak jako konieczną bóstwu ofiarę. Na szczęście wyścigi smoczych łodzi w korporacji Żywiciela nie pochłonęły żadnych ofiar, a wszystko zakończyło się po singapursku - wspólnym żarciem w restauracji
The Square @ Furama.
Z zupełnie nieznanych Kurze powodów Żywiciel po powrocie zaległ na kanapie w salonie i nie miał siły ruszyć ręką ani nogą.
- Czemu jesteś taki obolały? - pytał Przychówek - Przecież ty nie pływałeś na łódce tylko kibicowałeś.
- Nie pływałem, ale jadłem i teraz nie mam na nic siły - powiedział Żywiciel - pójdziemy kiedyś do tej restauracji to będziesz wiedzieć czemu tatuś tak cierpi - dodał.
- A co tam było? - zapytała Kura
- Wszystko co lubimy i jeszcze więcej, w formie bufetu, więc można sobie nałożyć ile się chce. Jadłam same dobre rzeczy - powiedział Żywiciel głaszcząc się po brzuchu. Nawet bułki były i niesłone mało.
We trójkę pojechaliśmy tam pewnej soboty. W restauracji zostaliśmy usadzeni na wygodnej kanapie i rozpoczęliśmy kulinarną ucztę. Sami nie wiedzieliśmy co jeść. Smakowaliśmy na zmianę wędzonego łososia z serem pleśniowym, smażone kluski z czekoladowymi ciastkami. Od zapachów, kolorów i smaków kręciło nam się w głowie. Przychówek tak się objadł, że położył się na kanapie i powtarzał, że jeść już nie może, a Kura musiała poluźnić wiązanie w spódnicy.
|
Oven Baked Vegetables Gratin with Cheese |
|
Bi Feng Tang Crab |
|
Wok-fried Prawn with Superior Soya Sauce |
|
Steamed Dora Filet Nonya Style |
|
Wok-fried Pork Rib with Coffee Sauce |
|
Roasted Chicken with Spices and Black Pepper Sauce |
|
Lamb Stew |
|
Indonesian Beef Rendang |
- To jeszcze nic - powiedział Żywiciel jedząc ryżowe ciastko.
- Jak byliśmy tu z pracy, to pani Ładna bujała się na boki by więcej dobrego jedzenia jej się zmieściło, H. nie jadła wcześniej cały dzień by mogła jak najwięcej spróbować, a biedny A. który miał wtedy Ramadan, jak zobaczył tyle jedzenia (a była dopiero 18 więc musiał odczekać jeszcze godzinę do zmroku) to nie mógł wytrzymać i gdzieś zniknął.
- Za to jak wrócił i nałożył sobie pełen talerz, to wyglądał na najszczęśliwszego człowieka na świecie - dodał Żywiciel
Rozejrzeliśmy się na boki po lewej stronie w fotelu leżał stary chińczyk, jego koszula nie wytrzymała napięcia i straciła guzik na brzuchu pokazując wałeczki. Przy kolejnym stoliku siedział jakiś europejczyk, który wkładał lody do kawy inaczej chyba nie mógł już ich zjeść.
My tak się tak najedliśmy, że kolejny posiłek zjedliśmy następnego dnia na kolację. Do restauracji na pewno wrócimy. Wcale nas nie dziwi, że owa restauracja ma zawsze komplet gości i bardzo trudno jest rezerwować stolik, a odwiedzenie jej bez wcześniejszego umówienia jest niemożliwe. Na naszą kolację umawialiśmy się z tygodniowym wyprzedzeniem.
7 komentarze:
>>pani Ładna bujała się na boki by więcej dobrego >>jedzenia jej się zmieściło,
Popłakałam się ze śmiechu
Takie śliczne potrawy pokazujesz,może podzielisz się jakimś singapurskim przepisem,co by go na europejskim gruncie można było zrobić.
anha
Witaj Kura,
pięknie opisane i na fotkach pokazane. Uwielbiam takie miejsca i takie wyżerki 0 oczywiście tylko raz na jakiś czas, co by nie wpaść w syndrom starego chińczyka :-)
Już od dłuższego czasu z przyjemnością śledzę Twój blog, regularnie i w sposób bardzo ciekawy pokazujący Singapur od strony codziennego życia.
Tym bardziej dla mnie ciekawy, ponieważ moja córka jest doktorantem na NTU w Singapurze.
pozdrowienia znad zimnego i wietrznego morza, też z wyspy,
Vislav
Umarłam z zazdrości, to ja tu muszę stać przy garach, kombinować, żeby zadowolić gusta wszystkich (a każdy ma chęć na coś innego, coś co akurat nie stoi na stole) a tam TAKIE pyszności można jeść sobie ot tak. Niesprawiedliwość, straszna niesprawiedliwość panuje na tym świecie..
Przypomnialas mi, jak nasi znajomi z Birmingham zaprosili nas do azjatyckiej restauracji, w ktorej mozna bylo jesc do bolu - doslownie :D spodnie tez musialam poluzowywac, na bujanie jakos nie wpadlam ;)Jedzenie bylo pyszne, po raz pierwszy probowalam tyyyyylu roznych rzeczy, przy okazji do paru sie przekonalam.
Vislav gratulujemy córki NTU to porządna uczelnia życzymy powodzenia :) Też Ciebie podglądamy i podziwiamy Twoją radość życia.
Tak, z czystej ciekawości. Jaki jest koszt per capita, takiej kulinarnej orgii?
To zależy od dnia, godziny i np. banku w jakim się ma konto. Aktualne info na stronie restauracji.
Prześlij komentarz